Maandag 29 juni begon als een normale dag... Milan en Anna naar school en papa die bijna naar kantoor gaat. Mama moest nog even een paar kleine boodschapjes doen. Mama vroeg nog of ik meewilde maar ik had geen zin. Ik was nog niet aangekleed en was televisie aan het kijken. Mama ging alleen op de fiets en was na een klein half uurtje weer thuis... Ze stond hard op de deur te bonken en papa moest de deur opendoen... Mama had allemaal bloed. Ik had bedacht dat ze van haar fiets was gevallen en daarom bloed had maar het was wel een gekke plek om daar bloed te hebben..... Papa belde snel naar 112 en toen kwam na een paar minuutjes ineens een ambulance voor de deur voor mama. Ze gingen mama aan allemaal machines leggen en mama kreeg een prik met een slangetje... Mama moest snel mee naar het ziekenhuis maar gelukkig kon ik haar nog een dikke knuffel en kus geven... Papa liep intussen snel naar de buurvrouw en zij kwam gezellig bij mij thuis zitten. Papa ging in onze auto ook naar het ziekenhuis toe want hij wilde zien of het goed ging met mama en mijn broertje. De buurvrouw en ik gingen gezellig kletsen... Na een half uurtje waren ook ineens opa en oma bij mij thuis... Milan en Anna waren nog steeds op school en papa en mama nog in het ziekenhuis. Papa belde naar huis dat het goed ging met mama en mijn broertje en dat hij vandaag geboren zou gaan worden...
En daar is hij dan... Mijn kleine broertje Aedan Giulio...geboren na 35 weken...
Gelukkig deed mij kleine broertje het gelijk supergoed... mama mocht hem nog heel even zien en toen moest hij in de couveuse naar de neonatologie gebracht worden....
's Middags mocht ik eindelijk mijn kleine broertje voor het eerst zien... Hij is zo lief...maar ik vind het allemaal nog een beetje vreemd...
Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik ervan vind... Ik vind het allemaal maar raar...
Gelukkig kon ik wel gewoon kroelen met mama...ik moest wel voorzichtig doen maar knuffels en kusjes krijgen van mama kan altijd...